صدایی گویا...

صدایی در فراز و در نشیب دره ها.

صدایی دلنواز از زنگوله ها.

گوش فرا دهید به صدای سم اسبان... 

که می درخشند... 

چون چَکاچاک شمشیر، در دل سنگ ها...

و سوسو می زنند همچون ستاره بر بام ها. 

پری ها را بنگرید در نور مهتاب... 

که می رقصند در سایه روشن های این انوار. 

این طنین و این زیبایی و رویایی پنهان... 

می رود تا دورها، تا گورها... 

می شود خاک، می دود با باد... 

می شنیند خسته در شکاف صخره ای بی باک... 

می رمد شب، می رمد صبح... 

من هنوز در اندیشۀ فردا... 

من هنوز در اندیشۀ فردا.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: